Zo had de van oorsprong Rotterdammer zich al jarenlang ingezet voor de daklozen in zijn stad (eerst als hoofdredacteur van de Straatkrant en later als bondscoach van het voetbalteam voor daklozen), toen hij op een gegeven moment las dat Sierra Leone de slechtste plek op aarde was. Hij wilde met eigen ogen zien hoe het daar was, nam het vliegtuig, en werd ter plekke diep geraakt door wat hij daar aantrof: kindslaven die zich afbeulden in de diamantmijnen, tieners die zich prostitueerden voor een paar centen. Hij wist direct dat hij die kinderen zou gaan helpen, en voegde de daad ook bij het woord: inmiddels is hij 134 keer in Afrika geweest, bouwde er scholen, haalde kinderen uit de prostitutie en stuurde ze naar school om een vakopleiding te volgen, en zorgde ook nog voor mikrokredieten waarmee ze een onderneming konden starten.
Sanders buitengewone inzet en daadkracht zijn niet onopgemerkt gebleven. Vorig jaar won hij vanwege zijn inzet voor minderbedeelden en mensen in de verdrukking al de Hélène de Montigny-prijs 2019, en dit jaar ontving hij voor de vele goede zaken waarvoor hij zich inzet de prestigieuze Four Freedoms Award, waarmee hij zich in hetzelfde rijtje voegt als Nelson Mandela, Angela Merkel en prinses Juliana, die eerder deze prijs ontvingen. ‘Ik ben echt flabbergasted.’, zo reageerde Sander toen hij hoorde dat hij de prijs had gekregen, maar dat hij hem dubbel en dwars verdient mag duidelijk zijn.
